Het verhaal van Tirza van der Wolf

Tirza van der Wolf is lange afstandloper met een liefde voor de marathon. Haar beste marathon liep ze in 2021 in Rotterdam in 2.34.52, waar ze als eerste Nederlandse dame over de finish kwam. Naast het vele lopen heeft Tirza een baan in de IT als software developer.

Deze week viel het me op toen ik de auto in stapte naar werk, dat het licht was. De zon was al op, de lucht kleurde al blauw met een oranje gloed. De afgelopen weken was het me al opgevallen dat ik de vogels weer hoor zingen als ik op sta. Dit alles kan maar één ding betekenen: de lente is weer in aantocht.

De wintermaanden vormen elk jaar toch weer een uitdaging. Begrijp me niet verkeerd, de wintermaanden kunnen fantastisch zijn met heerlijk koud weer en een heerlijk zonnetje. Met een beetje geluk wat sneeuw (wat dan hopelijk niet te lang blijft liggen, want ja hoe moet ik anders trainen) en ijs. Maar ook vaak zijn deze maanden grijs, grauw en donker. Kijk bijvoorbeeld naar afgelopen januari. Voor bijna twee weken ben ik elke training nat geworden. De zon kwam er niet doorheen, de regen helaas wel. Daarbij komt ook dat de dagen korter zijn en met mijn werk als software developer in de IT ben ik dan wel redelijk flexibel, maar komt het toch vaak voor dat ik in het donker voor werk loop, of in het donker na werk. Zeker als ik twee keer train op een dag. Op de dagen dat ik echt snak naar trainen in het licht probeer ik als het werkschema het toelaat tijdens de lunch een lekker rondje te lopen.

Maar dit is dus nog maar voor korte duur, want de lente is in aantocht. En de lente die ontvang ik met open armen. Niets is lekkerder om voor werk te trainen, terwijl ik wakker word met een ontwakende natuur om me heen. En niets is lekkerder om aan het einde van de middag te trainen om de laatste zonnestralen nog even op te vangen.

En met de lente in aantocht, zijn ook de eerste voorjaarsklassiekers in aantocht. Nadat de grote wedstrijden van het najaar ophouden in november is het zo goed als drie maanden wachten voordat de grote wedstrijden van het voorjaar beginnen. Van dat wachten word ik gretig. De maand maart staat altijd bomvol gepland met super toffe hardloopevents in Nederland, vooral als je een goede halve marathon zoekt. Ik kijk er enorm naar uit. Hoewel de keuze dus reuze is, heb ik besloten om de halve marathon tijdens de CPC te doen. Een wedstrijd die al een tijdje op mijn bucketlist staat. De wedstrijd die ik in 2019 heel graag had willen lopen na een lang revalidatietraject na een dubbele longembolie, maar helaas werd afgelast door storm. In de jaren daarvoor heb ik al meerdere malen met de 5km meegedaan tijdens dit evenement en het heeft een plekje in mijn hart gekregen. De wedstrijd barst van de sfeer: in de stad en rondom het parcours. Het laatste stuk naar de finish aan het Malieveld met tribunes vol met mensen die je een hart onder de riem steken voor het laatste stuk. Een wedstrijd waarbij het lentezonnetje vaak al zijn intreden doet. Een wedstrijd waar ik boven mezelf uit kan stijgen en nieuwe PR’s kon lopen. En dit jaar dus tijd voor het echte City-Pier-City parcours. Ik heb er zin in!